60 WSPANIAŁYCH 2.0

      Listopad jest szczególnym miesiącem w polskiej kulturze i tradycji. Prezentację 60. Wspaniałych rozpoczynamy od wspomnienia o osobach, które już odeszły, a zapisały się w szczególny sposób w pamięci naszej szkoły. Czas na wspomnienie kolejnego Wspaniałego Dyrektora.

      Człowiek niezwykle obowiązkowy, którego pasją było przekazywanie wiedzy i kształtowanie młodych ludzi. W ciągu wieloletniego kierowania placówką dał się poznać jako doskonały nauczyciel i organizator. Szczególnie dbał o rozwój bazy dydaktycznej szkoły. Pod jego kierunkiem powstały wówczas: studio telewizji szkolnej w obwodzie zamkniętym, pracownia techniczna i sala rekreacyjna, szkolny punkt usług poligraficznych, pracownia fotograficzna, pracownia nauki języków obcych z 20 stanowiskami. Dzięki jego staraniom rozbudowano i wzbogacono zbiory biblioteki szkolnej. Przebudowano wnętrza szkoły podnosząc ich funkcjonalność, a także unowocześniono i doposażono w pomoce dydaktyczne pracownie przedmiotowe.

     Wspomnienia p. Wiolety Szczepańskiej: Dyrektor Merena bardzo poważnie podchodził do swoich obowiązków. Był w szkole codziennie o 5 rano, wypijał kawę plujkę, zwoływał wicedyrektorów, kierownika gospodarczego i organizował naradę, co w danym dniu jest do zrobienia. Bardzo często sprawdzał, czy młodzież chodzi w kapciach, czy na sali gimnastycznej jest bezpiecznie – z kierownikiem robił poranny obchód.

      Z zapisków p. Janiny Kosowicz: Obecny budynek wprawdzie został otwarty w 1970 roku, ale ogromną zasługą dyrektora Mereny było organizowanie pracowni, radiowęzła, studia telewizyjnego. „Nowe wyposażenie, nowy sprzęt dały opiekunom pracowni możliwość wprowadzania innowacji w pracy z uczniem”. Kontynuator zasady swojego poprzednika:

„W szkole uczymy i wychowujemy wszyscy”.

60 WSPANIAŁYCH

Każdy jubileusz skłania do refleksji nad mijającym czasem i jest okazją do wspomnień. Listopad jest szczególnym miesiącem w polskiej kulturze i tradycji. Prezentację 60. Wspaniałych rozpoczynamy od wspomnienia o osobach, które już odeszły, a zapisały się w szczególny sposób w pamięci naszej szkoły.

Pedagog, dla którego najważniejszą wartością było człowieczeństwo. Człowiek prawy, opiekuńczy, życzliwy, odpowiedzialny. Dla pracowników i wychowanków był jak ojciec. Za trud włożony w  budowę i rozwój szkoły został odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem za Zasługi dla Miasta Zielona Góra, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Odznaczeniem o szczególnym znaczeniu jest nadany mu Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Wszystkie te formy odznaczeń odzwierciedlają rzetelność, ogrom pracy i zaangażowanie człowieka, który potrafił stworzyć ciepłą atmosferę w naszej szkole.

Z zapisków p. Janiny Kosowicz, wieloletniej nauczycielki i pedagoga szkoły: „Przeszkody łatwiej było pokonywać dzięki trosce i życzliwości ówczesnego dyrektora. Od pierwszych dni czuliśmy respekt, ale i jego „ojcowską dłoń”. Nasz „guru” dyrektor Dubowik zawsze był blisko. Swoją postawą uczył nas odpowiedzialności zawodowej, wskazywał drogi porozumiewania się z uczniami i rodzicami. Przede wszystkim jednak uczył szacunku do drugiego człowieka oraz dbałości o dobre imię szkoły. Założenie, że w szkole uczymy i wychowujemy wszyscy, przynosiło efekty”.

Wspomnienia p. Wiolety Szczepańskiej, sekretarz szkoły w latach 1981-2019:  Pierwszy proekologiczny dyrektor szkoły. Jego pasją było zielarstwo. Szkołę wspierał również po przejściu na emeryturę.

Jerzy Dubowik pozostawił przesłanie dla następnych pokoleń:

„Szanujcie tę szkołę, szanujcie to miejsce”.