JULKA LISIECKA – III MIEJSCE W POLSCE.

W warszawskim Centrum Nauki Kopernik odbył się 18 kwietnia  finał X edycji konkursu dla uczniów szkółponadpodstawowych „Poznaj swoje prawa w pracy”, organizowanego w ramach programu edukacyjnego

„Kultura bezpieczeństwa”.

Celem konkursu było i jest popularyzowanie kultury bezpieczeństwa oraz kształtowanie pożądanych postaw uczniów w zakresie bezpieczeństwa pracy. Po raz pierwszy konkurs został zorganizowany przez Państwową Inspekcję Pracy w roku szkolnym 2013/14 jako element programu edukacyjnego „Kultura bezpieczeństwa”, ale przede wszystkim jako sprawdzian poziomu wiedzy zdobytej przez jego uczestników.

W X edycji konkursu, przebiegającej pod honorowym patronatem Ministerstwa Edukacji i Nauki, wzięło udział 10 tysięcy uczniów szkół ponadpodstawowych. Do finału zakwalifikowało się 48 najlepszych.

Bardzo doceniam wysiłek oraz determinację, dzięki której Julka zaszła tak daleko – w ubiegłym roku czwarte miejsce w Polsce w tym trzecie. Gratulacje!

                                              Koordynator programu i opiekun Beata Jóźwiak

DNI OTWARTE

60 WSPANIAŁYCH

Czas na trzecią odsłonę cyklu 60. Wspaniałych. Tym razem prezentujemy kadrę kierowniczą naszej szkoły.

Wicedyrektor szkoły w latach 2019-2021, nauczyciel historii, plastyki, etyki, wiedzy o społeczeństwie, historii i teraźniejszości, wychowania do życia w rodzinie.

            Poprosiliśmy p. Annę Roszak o napisanie swoich wspomnień związanych z pracą w naszej szkole. Publikujemy je w całości:

            „W Zespole Szkół Technicznych i Ogólnokształcących, bo tak wtedy nazywała się nasza szkoła, zostałam zatrudniona jako nauczyciel historii zaraz po studiach. Te 24 lata temu trafiłam na okres, kiedy następowała powolna zmiana pokoleniowa wśród nauczycieli. Miałam to szczęście współpracować jeszcze z wieloma nauczycielami pamiętającymi pierwsze lata szkoły, dzięki czemu łatwiej poznawałam specyfikę szkoły i uczniów, korzystałam z ich doświadczenia. Z drugiej strony wraz ze mną pracę rozpoczynało wielu młodych nauczycieli, co pozwoliło nam wspierać w trudnych sytuacjach i razem zdobywać doświadczenie.

            Od zawsze chciałam być nauczycielem, wyniosłam to z nauczycielskiego domu. I od zawsze interesowałam się historią. Swoją pasję próbowałam i nadal próbuję przekazywać uczniom, zarazić ich ciekawością świata i wskazać, że poznanie historii to nie tylko suche fakty i daty. Od początku też wspierałam wszelkich pasjonatów. Zachęcałam do własnych poszukiwań, do udziału w Olimpiadzie Historycznej, w której z mniejszymi lub większymi sukcesami uczestniczymy od dwudziestu lat.

            Oprócz historii moją pasją są podróże. Wiedzę, którą mi dają, wykorzystuję na lekcjach historii, ale też pewnie dzięki nim zdecydowałam się na podjęcie studiów z geografii. Zresztą w swojej pracy uczyłam także innych przedmiotów, nie zawsze związanych z dziejami ludzkości. Najdziwniejszym doświadczeniem były dwa lata, podczas których zostałam poproszona o prowadzenie zajęć z historii Ziemi. Przyznaję, że do każdej lekcji musiałam intensywnie się przygotowywać, czyli tak naprawdę uczyłam się razem z uczniami o skamieniałościach, zdarzeniach geologicznych, dinozaurach i ramienionogach.

            Swoje doświadczenia zawodowe przeniosłam także na inne dziedziny. Od wielu lat współpracuję z Instytutem Historii UZ.  Jestem współautorką kilku podręczników historii, a także od roku sekretarzem Olimpiady Historycznej Juniorów w Okręgu Lubuskim. Kolejną pasją dającą mi wiele satysfakcji jest fotografia. Od lat z pasją fotografuję martwe natury. Odniosłam w tej dziedzinie mały sukces zajmując trzecie miejsce w Międzynarodowym Salonie Fotografii „Martwa Natura 2018”. No i koty – najcudowniejsze i najukochańsze zwierzaki, których obecnie posiadam trzy.

            Zainteresowania artystyczne realizuję też współprowadząc od kilkunastu lat szkolny zespół teatralny „Kopernik”. Wraz z paniami Małgorzatą Szymczak i Elżbietą Markiewicz, a obecnie z paniami Ewą Michalak i Lucyną Hoffman, organizowałyśmy przedstawienia bożonarodzeniowe, imprezy okolicznościowe, a nawet dwukrotnie miejskie obchody świąt narodowych. Niezapomniane Jasełka, Opowieść Wigilijna, przedstawienie II części Dziadów – dawały zabawę nie tylko widowni, ale także przynosiły radość nam – organizatorkom.

            Ale tym co najbardziej zawsze pamiętam i do czego wracam myślami, to praca z samą młodzieżą. Moje klasy, których byłam wychowawczynią, do dziś pozostają w mojej pamięci”.