60.WSPANIAŁYCH

Kolejna odsłona cyklu 60. Wspaniałych prezentuje naszych wieloletnich pracowników, obecnie emerytowanych.

 

            Pani Małgorzata Kramicz pracowała w szkole jako nauczyciel języka polskiego od 1975 r., a od 1993 pełniła też funkcję wicedyrektora do spraw opiekuńczo-wychowawczych. Po latach tak wspomina pracę w ZST:

           

                        „Tracić siebie dla innych, to jest właśnie odnajdywać siebie”

                                                                                           (Maria Dąbrowska)

            „Szkołę, w której 30 lat pracowałam jako nauczycielka języka polskiego, później wicedyrektorka ds. opiekuńczo-wychowawczych, przechowuję w pamięci i sercu, jako miejsce, w którym mogłam realizować swoją pasję, odczuwać radość z wybranego zawodu umożliwiającego mi kontakt z ludźmi i bycia ciągle młodym. Dzisiaj, będąc na emeryturze, mam poczucie ogromnej satysfakcji z tego, co uczyniłam dla najbliższych sercu - moich uczniów. 

             Od początku mojej pracy w szkole wiedziałam i miałam poczucie, że chcę być dla moich wychowanków autorytetem, przewodnikiem, ale również i przyjacielem. Można to było zrealizować jedynie na gruncie dobrych relacji z uczniami i o to dbałam zawsze najbardziej. Szczególnie w mojej pamięci zachowałam okres po roku 1989. Lata 90-te, to co się działo wokół nas, było niezwykle inspirujące do pracy wychowawczej z młodzieżą. Nareszcie w szkole mogliśmy obchodzić rocznice, które miały wielkie znaczenie dla naszego narodu. Z radością obchodziliśmy Święto Konstytucji 3 Maja, a klasa 3 technikum, której byłam wychowawczynią, przygotowała spektakl fragmentu „Powrotu posła” J. U. Niemcewicza.

            W latach 90-tych organizowaliśmy w szkole wiele znaczących imprez kulturalnych. Z okazji obchodów „Roku Rodziny” przeprowadziliśmy konkurs pt. „Moja Rodzina”, w którym uczniowie mogli wykazać się uzdolnieniami plastycznymi, literackimi, jak i historycznymi. W tym samym roku odbyła się sesja historyczna poświęcona 50. rocznicy Powstania Warszawskiego.

Rok 1995 – ustanowiony Rokiem Tolerancji – zyskał szczególny oddźwięk w życiu szkoły dzięki dyskusji panelowej, do udziału w której zaproszono przedstawicieli prasy, grona pedagogicznego, kościoła katolickiego, uczelni wyższej oraz uczniów i rodziców. Obranie przez społeczność szkolną w 1998 roku za patrona Mikołaja Kopernika było inspiracją do organizowania wielu ciekawych imprez oraz konkursów. Dzięki współpracy z Zielonogórskim Obserwatorium Astronomicznym i wielkiemu zaangażowaniu pani dr Małgorzaty Szymczak, przeprowadziliśmy w szkole sesję naukową dotyczącą osiągnięć astronoma. Gościem honorowym sesji był dr Z. Butkiewicz. Współpraca z Obserwatorium zaowocowała uczestnictwem uczniów w dwudniowych, plenerowych imprezach w ramach Dni Astronomii.

            Radosnym i wspaniałym czasem w życiu społeczności szkoły był okres włączenia się w nurt działań związanych z poszerzaniem wiedzy o Unii Europejskiej. W roku szkolnym 2001/2002 zainaugurowaliśmy działalność Klubu Europejskiego Dzień Europy, konkurs Linguanalia, Dni Kultury Frankofońskiej, to przykłady wielu ciekawych spotkań, podczas których uczniowie pogłębiali wiedzę o Unii Europejskiej. Ciekawą formą poznawania krajów Unii Europejskiej było organizowanie dla uczniów wycieczek, w latach 1998-2002 były to między innymi wyjazdy do Włoch, Francji, Grecji, Hiszpanii i Anglii. Dzięki dobrej atmosferze, jaka panowała w naszej szkole, zarówno w relacjach nauczyciele – uczniowie, jak i w gronie nauczycieli, mogliśmy realizować wiele wspólnych, ciekawych projektów.

            Upływający czas powoduje, że odkrywamy na nowo nasze potrzeby, zdobywamy nowe doświadczenia, nabywamy chęci do tego, aby być, tworzyć, istnieć. Z tego poczucia, będąc już na emeryturze, zrodził się mój plan, aby stworzyć miejsce, gdzie mogłabym swoją wiedzę i doświadczenie przekazać rodzicom, podczas wspólnych zajęć z ich dziećmi. To do dziś daje mi poczucie ogromnej radości i satysfakcji. Życzę, aby 'nasza szkoła' była dla wszystkich jej uczniów nie tylko miejscem zdobywania wiedzy, ale także rozwijania zainteresowań i pasji. Nauczycielom życzę takiego spełnienia w pracy dydaktycznej i wychowawczej, jakie mi było dane!”

                                                                                                                      Małgorzata Kramicz